Even geleden, tussen pot en pint ontstond in groep 4 het idee om de marathon van Athene te lopen, op zondag 13 november jl was het dan zover.
We vertrokken met een groep van 21 waaronder 9 deelnemers aan de marathon, 6 lopers op de 10km en 6 supporters.
De marathoniens moesten vroeg uit de veren, opstaan om 4u30, ontbijt 5u, afspraak 6u15 op het Syntagmaplein om van daaruit met bussen naar “Marathon” gebracht te worden. Een hallucinante busreis, vertrekkend in het nachtelijk Athene om onderweg de zon te zien opgaan boven de Griekse heuvels. De bus reed het parcours voor een groot gedeelte in omgekeerde richting, we wisten dus wat ons te wachten stond, en dat was niet mals..
In Marathon aangekomen verzamelde iedereen in het stadion ( met zicht op de olympische vlam ). Tijd voor afgeven van onze persoonlijke spullen, sanitaire stop en stretching om dan naar ons startblok te gaan.
Na het afleggen van de eed.. ging het startschot af om 9u, de super atleten vertrokken als een pijl uit een boog, wij vertrokken enige minuten later, ook als een pijl, maar niet uit een boog 😉
Het parcours , de eerste 10km zijn bijna vlak, vanaf dan echter begint het te stijgen, eerst nog licht golvend, vervolgens in stijgende lijn tot het hoogste punt op km 32. Vanaf dan licht dalend naar Athene toe, de hogere temperaturen en tegenwind maakten dat ook die laatste kilometers niet van de poes waren.. Last but not least, aankomst in het legendarisch Olympisch stadion, met als beloning een prachtige medaille en eeuwige roem als loper van de enige echte “marathon”.
Na de zware inspanning volgde de ontspanning waar we hier niet verder op ingaan. Alleen dit, we zijn al zingend ten onder gegaan, het nachtleven in Athene zal het geweten hebben dat het za-team present was.
De ZA-Team delegatie in Athene
Liepen de marathon : Marleen, Lut, Eric, Marc, Herman, Luk, Mathieu, Guy & Geert.
Liepen de 10km : Anita, Kristien, Ann, Ivo, Marie-Christine, Claire.
Onze supporters : Brigitte, Myriam, Sylvie, Sonja, Christel en Rik.
Om te eindigen, nog een woord van dank voor onze trainers zonder wie dit allemaal niet gelukt zou zijn. Zij stonden aan de zijlijn of liepen met ons in weer en wind en steunden ons op soms moeilijke momenten. Een dikke ‘merci’ is hier op z’n plaats !